Ikkje eit skjerf

Det fyrste strikkeprosjektet kan vere eit skjerf. Enkelt og greit, fram og tilbake, rette masker. For det er faktisk slik at ein må strikke mange rette masker etter kvarandre for å lære seg å strikke. Dei fyrste maskene ser ikkje like ut, og plutseleg manglar det ei maske og ein veit ikkje heilt kva ein skal gjere med det.

Problemet med skjerf er at dei må vere ganske lange for at ein kan kalle det eit skjerf, og for ferske strikkarar er dei uendeleg lange. Dei veit jo ikkje at det går fortare etter kvart.

Ingebjørg har ikkje strikka skjerf, men pulsvarmarar. Det er det fyrste strikkeprosjektet ho har fullført og strikka sjølv. Det har tatt tid, og ho strikkar mykje fastare og raskare no enn då ho starta. Å kome gjennom dette fyrste store (!) prosjektet er ein milepel, så no trur eg ho er klar til å prøve seg på litt andre ting òg.

Pulsvarmar er eit godt fyrste prosjekt for alle som vil lære å strikke eller friske opp strikkeferdigheitene. Det står ei enkel bruksanvisning basert på Ingebjørg sine pulsvarmarar nedanfor.



Dei fyrste pulsvarmarane
(kan sjølvsagt også brukast til dei 58. pulsvarmarane)

Vi brukte Misti frå Du store alpakka og liten rundpinne nummer fem (då dett ikkje maskene av på den andre sida av pinnen...).

Legg opp ca 20-25 masker. Dersom du legg opp fleire vert pulsvarmarane lenger, men då også meir å strikke.

Strikk rette masker fram og tilbake. Hugs å telle at du har like mange masker før og etter ein pinne. Dersom du ikkje har det er det best å finne feilen før du held fram.

Når du kan legge lappen rundt handleddet kan du felle av. Ingebjørg har små hender og måtte strikke 18 riller. Sy sidesaumen, men la 2-3 cm vere ope til tommelhol.

Då kan du ta på den eine pulsvarmaren og bruke den medan du strikkar den neste. Lukke til!



Dersom strikkaren er veldig fersk kan det vere lurt å ha nokon som strikkar ein pinne i ny og ne for at det skal gå bittelitt fortare.